Full A/C

full A/C

Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου 2009

Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου 2009

Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2009

Σίμος Τσακίρης : Μαμά έλα να παίξουμε πριν φύγει ο ήλιος


To
De Facto
παρουσιάζει την έκθεση του



Σίμου Τσακίρη

με τίτλο





Μαμά
έλα να παίξουμε
πριν φύγει ο ήλιος


Έκθεση σχεδίων μικτής τεχνικής

μέχρι τις 10 Ιανουαρίου 2010.

Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου 2009

Σάββατο 18 Ιουλίου 2009


Christopher Adam
Art Director
GR-546 22 Thessaloniki, Greece
Tel. +30 2310 281808, Fax +30 2310 281809
E-mail:
adam@rooster.gr
kikirikou@rooster.gr

Παρασκευή 3 Ιουλίου 2009

Antony & the Johnsons in Athens

ηταν απλά μαγεία διαβαστε κι

εδω

Ο κος Μπρατσαράς διεισδύει με φόρα

το μικρό του ματζαφλάρι μέσα μου, μέσα σε μένα, σε μένα, σε μένα που ’μαι μια σταλιά

Μόνο μια «προσπάθεια» είπε ο σακάτης

Την ώρα που μου έπεφτε το σαγόνι

Χαμογέλα χαμογέλα

Είναι αλήθεια πως πάντα ήθελα η αγάπη να είναι οδυνηρή

κι είναι αλήθεια πως πάντα ήθελα η αγάπη να είναι γεμάτη πόνο

και μώλωπες

Ναι,

κι έτσι το σακάτικο γουρούνι ήταν ευτυχισμένο

Τσίριξε: «Σ’ αγαπάω ολοκληρωτικά!

Και δεν υπάρχει κανένας λόγος

Που αλλάζω σαν τα εποχές

Κοίτα!

Κι αν ακόμη κόψω το δαχτυλάκι μου

Θα φυτρώσει πάλι όπως του αστερία

Θα φυτρώσει πάλι όπως του αστερία

Θα φυτρώσει πάλι όπως του αστερία

Ο κ. Μπρατσαράς , χαζεύει ανιαρά

Και καθώς περνούσε την ώρα του μου έδωσε μία γροθιά

Κι εγώ αναστέναξα και μάτωσα αναπάντεχα

Ευτυχισμένα ματωμένος,

ευτυχισμένα μωλωπισμένος

Είμαι πολύ ευτυχισμένος

Γι’ αυτό σε παρακαλώ χτύπα με

Είμαι πολύ ευτυχισμένος

Γι’ αυτό σε παρακαλώ πλήγωσέ με

Είμαι πολύ ευτυχισμένος

Γι’ αυτό σε παρακαλώ χτύπα με

Είμαι πολύ, πολύ ευτυχισμένος

Γι’ αυτό έλα, χτύπα με

Θα φυτρώσω πάλι όπως ο αστερίας

Όπως ο αστερίας...



Πέμπτη 4 Ιουνίου 2009

Have you noticed? By Lolek Inner Ear 2009



Lord Have you noticed that I try?
Mom Have you noticed that I try?
Or maybe love have you noticed that, noticed that I try?

Lord can you please give me some time?
Mom can you please give me some time?

Or maybe love can you please give me ,
please give me some time?
Can anybody give me some more time?


From the album :Alone
Music, Lyrics, Vocal, Guitar : Lolek
Accordion: Fragiskos Kontorousis
Madolin: Nikos Papadopoulos
Piano: Callmelazy
INNER EAR
2009
www.myspace.com/lolekspace

lolek.lolekmail@gmail.com

Photos: Pau D-Forêt

Τετάρτη 27 Μαΐου 2009

de Facto de SOUL









































































Το μπαρ-ψυχή της Θεσσαλονίκης ξεφυλλίζει το περιοδικό-ψυχή της πόλης!











Από Δευτέρα 25 Μαΐου έως Κυριακή 5 Ιουλίου, ένα από τα πιο ιστορικά μπαρ του κέντρου φιλοξενεί τις εικόνες του πιο μοντέρνου ελληνικού περιοδικού. Τα εξώφυλλα που αγαπήθηκαν, οι φωτογραφίες που εντυπωσίασαν, οι λέξεις που «έγραψαν», το graphic design που τα απογείωσε. Μία case study photo gallery, για τα 25 χρόνια του «De facto».











Kαρτ ποστάλ, πληροφορίες από το μέλλον, αναμνήσεις από το σήμερα. «De facto - De SOUL»: Μια πρωτότυπη έκθεση που συμβαίνει για πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη.





















De facto: Παύλου Μελά 19, 2310 263674











Τρίτη 26 Μαΐου 2009

Perduto Ornella Vanoni by InSpiro Mix


απο το Stella Nascente του 1992 ενα remix που όσο ζεσταίνουν οι νύχτες μας εξαπλώνεται....

Πέμπτη 23 Απριλίου 2009

Σάββατο 18 Απριλίου 2009

Παρασκευή 20 Μαρτίου 2009

«Dreamscapes»: η εξερεύνηση του ονειρικού.


Για τους θεατές που έρχονται για πρώτη φορά σε επαφή με το έργο της Ελένης Γιαννιώτη, η έκθεση με τίτλο, «Dreamscapes», αποτελεί ίσως μια αληθινή έκπληξη, ένα πραγματικό deja vu. Από την αρχή, ακόμα, ο θεατής έχει την αίσθηση του οικείου και ιδιωτικού. Αναρωτιέται τι του θυμίζουν αυτές οι εικόνες και σαστίζει όταν ανακαλύπτει πως όλος αυτός ο μικρόκοσμος της τακτοποιημένης ομορφιάς, που ταυτόχρονα προσομοιάζει στο σύμπαν μιας ατέρμονης δημιουργίας, αντλεί τα αρχέτυπά του και από την δική του παιδική ηλικία. Ανέλπιστα επιστρέφει στο παρελθόν και θυμάται τις ώρες που, εξερευνώντας το τυχαίο, ανακάλυπτε παράξενες μορφές κρυμμένες στο μωσαϊκό δάπεδο, έναν μυστικό κόσμο καμουφλαρισμένο επιδέξια πίσω από τα περίτεχνα μοτίβα των ανατολίτικων χαλιών, ευοίωνες εικόνες τυλιγμένες στον μυστήριο του ξεφτισμένου σοβά ή στα αραβουργήματα της σκουριάς και στο δαντελένιο υφάδι του ουρανού.
Αυτή η προσφιλής, σε πολλά παιδιά, συνήθεια αποτελεί, όπως και η ίδια η καλλιτέχνης αποκαλύπτει, την πηγή έμπνευσης των «Dreamscapes». Δεν θα μπορούσαμε, άλλωστε, να ερμηνεύσουμε διαφορετικά τα περίτεχνα αυτά κομψοτεχνήματα που μας αποκαλύπτονται ως απόπειρες συγκεκριμενοποίησης του τυχαίου, ακαθόριστα παιχνίδια μεταμόρφωσης ασταθών εικόνων και ταυτόχρονα ως επίπονες προσπάθειες αναγνώρισης και αναψηλάφησης ενός διαρκώς μεταβαλλόμενου κόσμου.
Στην ουσία, βέβαια, πίσω από την κωδικοποιημένη απόδοση μορφών, που απέχουν από την πραγματικότητα όσο απέχει και το όνειρο, μπορούμε να αναγνωρίσουμε εμπειρίες, που με την βοήθεια του χρωστήρα μετουσιώθηκαν σε πίνακες ζωγραφικής. Μπορούμε να αναγνωρίσουμε εύθραυστες απεικονίσεις καταστάσεων που βιώθηκαν και ως εικαστικά γεγονότα, φευγαλέες εντυπώσεις από ανθρώπινες συνάφειες ή εικόνες και φιγούρες που συναντά κανείς καθημερινά στο δρόμο, στη δουλειά, στην αγορά, στις κοινωνικές συναθροίσεις, παντού. Μπορούμε, εν τέλει, να αναγνωρίσουμε για μια ακόμη φορά, τον πόθο του ανθρώπου να δαμάσει το εφήμερο, με την διαφορά ότι στο δημιουργικό έργο της Ελένης Γιαννιώτη, η προσπάθεια αυτή υπαγορεύεται από τον ευγενικό τρόπο και την διακριτικότητα μιας φύσης ονειροπόλας, η οποία αντιλαμβάνεται τον εαυτό της όχι σαν κέντρο, αλλά σαν ένα απειροελάχιστο κομμάτι του κόσμου.
Είναι φανερό πως η ζωγράφος καταφέρνει να δημιουργήσει αυτά τα ονειρικά είδωλα του κόσμου, επειδή, ακριβώς, διαθέτει αυτογνωσία και επίγνωση που της επιτρέπει να ελέγχει αποτελεσματικά τον καλλιτεχνικό ναρκισσισμό. Διαθέτει ευαισθησία και εγρήγορση που της επιτρέπουν να φιλτράρει αποτελεσματικά την ασχήμια και την βαναυσότητα της σύγχρονης ζωής. Διαθέτει οξυδέρκεια και ενάργεια που της επιτρέπουν, ενώ παρατηρεί τα πάντα, να επιλέγει μόνο εκείνα που ανταποκρίνονται στις ιδιαίτερες προθέσεις της. Διαθέτει, κυρίως, την λεπτότητα και την φινέτσα, που της επιτρέπουν να μεταμορφώσει την οπτική πραγματικότητα σε οπτική ποίηση.
Με τρυφερότητα, ρομαντική ταραχή και λεπτή ειρωνεία, αλλά κυρίως με θαυμαστή υπομονή και επιμονή η δημιουργός κατάφερε να οικοδομήσει το δικό της ποιητικό κόσμο. Ένα κόσμο κινητικότητας και διαρκούς εναλλαγής και ταυτόχρονα έναν κόσμο παραμυθίας και γαλήνης απαλλαγμένο από επικίνδυνες συναντήσεις.
Ο κόσμος της ζωγραφικής της Ελένης Γιαννιώτη είναι ένας κόσμος που παραπέμπει σε ανθολογίες λυρικής ποίησης, ρομαντικά λευκώματα τυλιγμένα στο σατέν και ραντισμένα με άρωμα λεβάντας, ανεπαίσθητα χνάρια νεράιδας σε χιονισμένους βυσσινόκηπους. Είναι ένας κόσμος που θυμίζει μουσική λυρική, νοσταλγική, ερωτική. Στους ήχους της χορεύουν τα τέσσερα αιώνια στοιχεία - νερό, αέρας, γη, φωτιά – εμψυχώνοντας διαρκώς μορφές φωτεινές, χαρούμενες, και δροσερές και ζωογονώντας κάθε δημιούργημα της φαντασίας.
Το εικαστικό λεξιλόγιο αυτής της ζωγραφικής, που αποτελεί επιτυχημένο κράμα χειροτεχνίας και ζωγραφικής- μια και η δημιουργός αντλεί εξίσου ικανοποιητικά και με την ίδια άνεση τόσο από το πεδίο του εικαστικού όσο και από το πεδίο του εφαρμοσμένου – είναι γοητευτικό και ελκυστικό δίχως, ωστόσο, να κινδυνεύει να χαρακτηρισθεί διακοσμητικό. Η εικαστική της γλώσσα, εξίσου αποτελεσματική στο όλον και στη λεπτομέρεια, χρησιμοποιεί την συγκεκριμένη θεματολογία σαν αφορμή για έρευνα και δημιουργία και χαρακτηρίζεται από την συνειδητή απουσία «εικαστικής φιλοδοξίας». Η ζωγράφος δεν κρύβει, άλλωστε, την πρόθεσή της να εξοστρακίσει από το έργο της την αγωνία του «μοντέρνου» και δηλώνει πως μετά από μια αρκετά μεγάλη πορεία νιώθει πλέον απαλλαγμένη από τις «αισθητικές έγνοιες» που βασάνισαν καλλιτέχνες της γενιάς της.
Με τα έργα που παρουσιάζονται στην έκθεση «Dreamscapes», η Ελένη Γιαννιώτη καταφέρνει να χτίσει μια στέρεη γέφυρα ανάμεσα στον παιδικό και ενήλικο κόσμο, ανάμεσα στο πραγματικό και το φανταστικό, το εικαστικό και το εφαρμοσμένο. Αρνείται κάθε κατασκευασμένο και επιβεβλημένο όριο και αποδεικνύει στην πράξη πως η αναζήτηση του προσωπικού οράματος αποτελεί ικανοποιητική αφετηρία για το έργο του καλλιτέχνη.
Ελένη Κάρτσακα
Ιστορικός Τέχνης


Την Δευτέρα 16 Μαρτίου 2009 θα γίνουν, στο café-bar De Facto, τα εγκαίνια της έκθεσης ζωγραφικής της Ελένη Γιαννιώτη με τίτλο «Dreamscapes», στις 8 το βράδυ…

Η Ελένη πλησιάζει την καθημερινότητα από την οπτική γωνία του ονείρου, δημιουργώντας τοπία ανθρώπινων μωσαϊκών και φύσης σε διέγερση, εκρήξεις χρωμάτων από ακρυλικό ή μελάνι που αποκρυπτογραφούν, πάνω στον καμβά ή στο χαρτί, την καθημερινότητα του φανταστικού και την φαντασία της καθημερινότητας…

Διάρκεια έκθεσης: Δευτέρα 16 Μαρτίου – Κυριακή 12 Απριλίου

Παρασκευή 13 Μαρτίου 2009

Σάββατο 7 Φεβρουαρίου 2009

Πέμπτη 15 Ιανουαρίου 2009

De Facto 25χρόνια Αισθηματικής ηλικίας


Ένα δώρο από την “αισθηματική ηλικία” για τα 25 χρόνια του De Facto

Τετάρτη 14 Ιανουαρίου 2009

Κυριακή 11 Ιανουαρίου 2009

Always απο τους Erasure (Jeremy Wheatley Mix 2009


Επιτέλους 15 χρόνια μετά, ένα υπέροχο ποπ σε νέο remix …

Τετάρτη 7 Ιανουαρίου 2009

Ενα τραγούδι αντί ευχών για το 2009


I'm just a little person
One person in a sea
Of many little people
Who are not aware of me
I do my little job

And live my little lifeEat my little mealsMiss my little kid and wifeAnd somewhere, maybe somedayMaybe somewhere far awayI'll find a second little person Who will look at me and say
"I know you.
You're the one I've waited for.
Let's have some fun.
Life is precious every minuteAnd more precious with you in it So let's have some funWe'll take a road trip way out west You're the one I like the bestI'm glad I've found youLike being around youYou're the one I like the bestSomewhere, maybe someday Maybe somewhere far away I'll meet a second little person And we'll go out and play